21 niedziela zwykła A
Iz 22,19-23; Ps 138; Rz 11,33-36
Mt 16,13-20
Kim jest dla mnie Jezus Chrystus
„Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?” (Mt 16,13)
Można powiedzieć, że była to pierwsza ankieta na temat Jezusa Chrystusa. Kim jest Jezus Chrystus?
Takie pytanie stawiano później często, a odpowiedzi padały różne. Bardzo różne...
W tej pierwszej ankiecie zresztą też. W ankiecie, którą przeprowadzał sam Jezus.
„Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?” (Mt 16,13)
„Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków.” (Mt 16,14)
Każda z tych odpowiedzi zawiera jakąś cząstkę prawdy; przeświadczenie, że Syn Człowieczy, że Jezus Chrystus, jest Kimś niezwykłym. I każda z tych odpowiedzi jest niepełna. Żadna z nich nie odkrywa Tajemnicy Jezusa Chrystusa.
Zresztą współczesne ankiety nie wypadają wcale lepiej. Może nawet gorzej. Wielu ludzi nie ma pojęcia kim jest Jezus Chrystus; wielu ludzi o Nim nie słyszało albo nie chciało słyszeć...
Czytaj więcej...
20 niedziela zwykła A
Iz 56,1.6-7; Ps 67; Rz 11,13-15.29-32 Mt 15,21-28
Wiara poganki
„Niedobrze jest zabrać chleb dzieciom i rzucić psom.” (Mt 15,26)
Z dzisiejszą Ewangelią mamy niemały kłopot. I wcale nie zmniejsza go zamiana w nowym tłumaczeniu lekcjonarza „psów” na „szczenięta”. Niby brzmi trochę lepiej, ale przecież i tak ostro…
Dlaczego Jezus tak mówi?...
Czy pogardza kobietą kananejską; matką, która prosi za swoją córką?...
Czy Jezus naprawdę pogardza poganami?...
Dlaczego porównuje ich do psów?...
A to zdecydowanie nie jest miłe porównanie; nawet dzisiaj; nawet dla nas… A tym bardziej dla ludzi Wschodu.
Czytaj więcej...
Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – 2020
Ap 11,19a;12.1.3-6a.10ab; Ps 45; 1 Kor 15,20-26 Łk 1,39-56
Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła…
„Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana.” (Łk 1,45)
Stosunkowo niedawno, bo w 1950 roku, Ojciec Święty Pius XII, w Konstytucji Apostolskiej Munificentissimus Deus ogłosił:
„(…), na chwałę Wszechmocnego Boga, który okazał swą szczególną życzliwość Maryi Dziewicy, na chwałę Jego Syna, nieśmiertelnego Króla wieków, zwycięzcy grzechu i śmierci, dla powiększenia chwały Jego Czcigodnej Matki oraz ku weselu i radości całego Kościoła, powagą Pana Naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła i Naszą, ogłaszamy, orzekamy i określamy jako dogmat objawiony przez Boga: że Niepokalana Matka Boga, Maryja zawsze Dziewica, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej.” (Breviarum Fidei, 105)
Dogmat o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny jest więc dogmatem „najmłodszym”, ostatnim z ogłoszonych przez Kościół. Jednocześnie wyraża on prawdę wiary obecną od samego początku w Kościele. Prawdę, którą nazywano: Zaśnięciem Matki Bożej.
Zresztą podobnie było z wcześniejszym dogmatem maryjnym, dogmatem o Niepokalanym Poczęciu. Ten został ogłoszony w 1854 roku, ale prawda o Tajemnicy Niepokalanego Poczęcia była od zawsze obecna w wierze i liturgii Kościoła.
Czytaj więcej...
