1 niedziela Adwentu B - 2023
Iz 63,16b-17.19b;64,3-7; Ps 80; 1 Kor 1,3-9; Mk 13,33-37
Pan przyjdzie
Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. Zostawił swój dom… (Mk 13,34)
Bóg udał się w podróż… Bóg jest nieobecny… Bóg „zostawił swój dom’’…
Wiem, że te hasła nie są prawdziwe. Ale chyba dobrze oddają mentalność przeciętnego Europejczyka; też chrześcijanina…
I ta mentalność jest nawet bardziej niebezpieczna niż jawna czy zakamuflowana walka z religią; walka z chrześcijańskimi symbolami i tradycjami, którą funduje nam tzw. poprawność polityczna.
Bóg udał się w podróż… Bóg jest nieobecny… Bóg „zostawił swój dom’’…
Święty Jan Paweł II często powtarzał, że „współczesny człowiek, żyje tak jakby Boga nie było.” Taki człowiek z Bogiem nie walczy; nie stawia pytań o istnienie Boga. Bóg nie jest bowiem ważny. Bóg po prostu jest nieobecny…
Współczesny człowiek często błądzi z dala od Bożych dróg, a jego serce staje się nieczułe na Bożą obecność. (Por. Iz 63,17)
I nie wiem, czy pocieszeniem jest, że już prorok Izajasz pisze o podobnych czasach.
Może jest to w ogóle problem człowieka; w każdym czasie…
Czytaj więcej...
Niedziela Chrystusa Króla Mannheim 2023 Rok A
Król ubogi
Ostatnia niedziela roku kościelnego nazywana jest Niedzielą Chrystusa Króla Wszechświata. Ostatni człon, mówi nam, że królestwo Jezusa nie jest ograniczone tylko jednego miejsca, ale jest królestwo wszechświata, którego nikt nie może objąć umysłem.
Dzisiaj władza królewska jest dla nas trochę abstrakcyjna, dzisiaj traktowana jako coś honorowego niż służba. Choć współczesny człowiek interesuje się co dzieje się na dworze królewskim, czego przykład mieliśmy po śmierci królowej Elżbiety.
Królestwo Jezusa jest inne od tego co my widzimy na ziemi. Królestwo Jezusa nie jest z tego świata, o czym sam Jezus zaświadczył w rozmowie z Piłatem.
Ewangelia opis sądu w dni ostatecznym. Jezus jest przedstawiony jako sędzia, który oddziela sprawiedliwych od złych. Po raz kolejny jest nawiązanie do obrazu Dobrego Pasterza, który robi wszystko, aby powierzone pod opiekę owce miały pod dostatkiem pożywienia, i czuły się bezpieczne, ufały pasterzowi, który jest gotowy ich obronić przed nadchodzącym wilkiem.
Czytaj więcej...
33 niedziela zwykła A (2023)
Prz 31,10-13.19-20.30-31; Ps 128; 1 Tes 5,1-6 ; Mt 25,14-30
Pomnażać talenty
Przypowieść o talentach...
Pewien człowiek mając udać się w daleką drogę, przywołuje sługi i powierza im swój majątek. Pięć talentów, dwa talenty, jeden...
A nie było to mało, bo talent był wówczas największą jednostką monetarną i mógł wynosić – w zależności od regionu i czasu - od 24 do 40 kilogramów złota. Tak więc i ten sługa, który dostał tylko jeden talent, otrzymał dużo...
Pan wyjeżdża, a słudzy zostają z danymi im talentami. Pierwszy i drugi sługa próbują je pomnożyć, puszczają w obieg, zyskują nowe...
Trzeci sługa boi się. Rozkopuje ziemię i ukrywa pieniądze swego pana.
Czas mija, pan wraca i rozlicza się ze swymi sługami.
Pierwszy i drugi sługa, którzy pomnożyli majątek pana, otrzymują nagrodę. Mogą wejść do radości pana. A trzeci, który ukrył talent, traci wszystko. I zostaje wyrzucony w ciemności. (Por. Mt 25,14-30)
Przypowieść o talentach...
I można mówić, że pan niesprawiedliwy, bo przecież mógł dać po równo; każdy mógł dostać tyle samo, a nie dostał...
I można się zastanawiać, dlaczego pan chce zbierać tam, gdzie nie rozsypał; dlaczego żąda, by talenty oddać mu wraz z zyskiem, a brak tego zysku jest ciężką przewiną...
Można... Tylko - w ten sposób rozważając - nie zrozumiemy tej przypowieści. I będzie ona dla nas jedynie przypowieścią o chciwym panu i jego biednych sługach.
A przecież Chrystus chciał powiedzieć o czymś zupełnie innym...
Czytaj więcej...
