5 niedziela Wielkiego Postu B (2021)
Jr 31,31-34; Ps 51; Hbr 5,7-9; J 12,20-33
Logika ziarna
„Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, a jeżeli obumrze, przynosi plon obfity.” (J 12,24)
Logika Ewangelii to logika ziarna…
Tego ziarna, które pada na ziemię żyzną i plon wydaje; trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny… (Por. Mk 4,1-20)
Logika Ewangelii to logika ziarna…
Tego, które jest najmniejsze ze wszystkich ziaren, ale posiane w ziemie, rośnie i staje się drzewem, tak że ptaki znajdują w nim schronienie. (Por. Mk 4,30-32)
Logika Ewangelii to logika ziarna…
Tego, które zasiane w ziemię kiełkuje i rośnie. I „ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie.” (Mk 4,28)
Logika Ewangelii to logika ziarna…
Tego ziarna, które wpadłszy, w ziemię obumrzeć musi, żeby przynieść plon obfity… (Por. J 12,24)
Bo „Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne.” (J 12,25)
Logika Ewangelii to logika ziarna…
Czytaj więcej...
4 niedziela Wielkiego Postu B (2021)
2 Krn 36,14-16.19-23; Ps 137; Ef 2,4-10; J 3,14-21
Chrześcijańska radość
Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne. (J 3,16)
Czwarta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest niedzielą radości – Laetare. Antyfona na rozpoczęcie Mszy świętej wzywa:
Raduj się, Jerozolimo, zbierzcie się wszyscy, którzy ją kochacie. Cieszcie się, wy, którzy byliście smutni, weselcie się i nasycajcie u źródła waszej pociechy. (Antyfona na wejście)
Radujcie się. Cieszcie się, wy, którzy byliście smutni...
A przecież mamy Wielki Post. Nasza pobożność koncentruje się wokół tematyki pasyjnej. W centrum naszej uwagi jest Męka, Krzyż i Śmierć Chrystusa. Jesteśmy wezwani do postu, modlitwy i jałmużny.
Nawet kolor szat liturgicznych wprowadza nas w zadumę i prowokuje refleksję nad życiem i śmiercią. Przecież fiolet to również kolor szat pogrzebowych.
Skąd więc w środku Wielkiego Postu to wezwanie do radości?...
Radujcie się! Cieszcie się…
Ale w tych dniach nie bardzo jest się z czego cieszyć. Od ponad roku trwa nienormalna sytuacja związana z pandemią. Już mamy dosyć wszystkich ograniczeń, które mają być dla naszego dobra, ale przecież czynią normalne życie prawie niemożliwym.
Dochodzi jeszcze strach o pracę, o zabezpieczenie materialne, bo niektóre branże są mocno dotknięte ograniczeniami i ciągle nie ma perspektyw na prawdziwą zmianę.
Czy szczepionka rozwiąże wszystko?... I kiedy?...
Czytaj więcej...
3 niedziela Wielkiego Postu B (2021)
Wj 20,1-3.7-8.12-17; Ps 19; 1 Kor 1,22-25; J 2,13-25
Głosimy Chrystusa ukrzyżowanego
(…) głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan. (1 Kor 1,23)
Każdy człowiek chce osiągnąć w życiu sukces. Pewnie, że różnie bywa on rozumiany i ludzie stawiają sobie rozmaite cele, których osiągnięcie – jak myślą – może ich uczynić szczęśliwymi. Każdy jednak chce coś zdobyć, coś posiadać; każdy chce, by inni go szanowali, cenili…
Tak jest teraz; tak było i wcześniej…
Jako tych, którzy sukces osiągnęli, przedstawia się najczęściej ludzi zamożnych, którzy posiadają wielki majątek.
Albo takich, którym udało się dokonać czegoś niezwykłego.
Najczęściej miarami ludzkiego sukcesu bywają więc: pieniądz, sława, ogólne uznanie.
Nasze czasy nie różnią się pod tym względem zbytnio od tych sprzed dwóch tysięcy lat.
Dlatego nie ma się co dziwić, że nauka o ukrzyżowanym Chrystusie napotykała na opór. Krzyż w żaden sposób nie kojarzył się przecież z sukcesem. To był jeden z najokrutniejszych sposobów zadawania śmierci. Pokrwawiony skazaniec nie był w niczym podobny do greckiego herosa. Był więc dla Greków głupcem.
Ukrzyżowany Chrystus - Mesjasz, który cierpi i umiera - nie mieścił się w powszechnych wyobrażeniach o Mesjaszu; był dla Żydów tylko zgorszeniem.
Czytaj więcej...
