5 niedziela Wielkiego Postu B (2021)

Jr 31,31-34; Ps 51; Hbr 5,7-9; J 12,20-33

Logika ziarna

„Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, a jeżeli obumrze, przynosi plon obfity.” (J 12,24)

Logika Ewangelii to logika ziarna…

Tego ziarna, które pada na ziemię żyzną i plon wydaje; trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny… (Por. Mk 4,1-20)

Logika Ewangelii to logika ziarna…

Tego, które jest najmniejsze ze wszystkich ziaren, ale posiane w ziemie, rośnie i staje się drzewem, tak że ptaki znajdują w nim schronienie. (Por. Mk 4,30-32)

Logika Ewangelii to logika ziarna…

Tego, które zasiane w ziemię kiełkuje i rośnie. I „ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie.” (Mk 4,28)

Logika Ewangelii to logika ziarna…

Tego ziarna, które wpadłszy, w ziemię obumrzeć musi, żeby przynieść plon obfity… (Por. J 12,24)

Bo „Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne.” (J 12,25)

Logika Ewangelii to logika ziarna…

Ale logika świata jest inna.

Przecież trzeba kochać swoje życie na tym świecie. I trzeba walczyć o swoje; dbać o interesy.

I trzeba mieć „twarde łokcie i giętki kark.” Trzeba „po trupach do celu”… Tylko wtedy coś się osiągnie.

Trzeba umieć ludzi wykorzystać, a gdy są już niepotrzebni, można ich zostawić.

A czasem kogoś trzeba zniszczyć… Jeżeli jest przeszkodą na drodze do celu.

A cel?... Cel to przede wszystkim - ta mityczna prawie -samorealizacja. Takie świeckie samo zbawienie, w ramach tego świata.

I wszystkich - i wszystko - co tej mojej samorealizacji przeszkadzają, trzeba usunąć z drogi.

A czym jest samorealizacja - co pozwoli mi się najpełniej zrealizować - najlepiej pokażą mi mass media i reklama…

Całe zastępy ludzi robią wszystko, żeby mnie uwieść…

A stoją za tym najczęściej wielkie pieniądze... Bo to się opłaca, gdy uczynią ze mnie idealnego konsumenta, który nie myśli i nie pyta, ale zawsze chce mieć najnowszy model i „ostatni krzyk mody.”

Stoją czasem za tym obłędne ideologie, strojące się w pozory naukowości. Chcą, bym im ślepo wierzył i nie zadawał pytań. Chcą, bym szedł i krzyczał z tłumem kilka prostych haseł. Ot, kolejny „pożyteczny idiota”, idący z tak zwanym „duchem postępu”, który zastąpił myślenie tak zwaną „polityczną poprawnością.”

Logika tego świata…

Tu nie ma miejsca na obumieranie…

„Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, a jeżeli obumrze, przynosi plon obfity.” (J 12,24)

Logika Ewangelii…

Logika świata…

To jak jest z tym Bożym prawem wypisanym w naszych sercach, o którym prorokował Jeremiasz? (Por. Jr 31,33)

Czy w naszych sercach jest coś z logiki Ewangelii?...

Z logiki obumierania; logiki poświęcenia i ofiary; logiki daru z siebie…

A może jest tam już tylko logika świata? Samorealizacja, kariera i sukces za wszelką cenę... I oportunistyczne pójście z tłumem, bo ten ma rację, kto krzyczy głośniej…

Czego w naszych sercach jest więcej?...

A może jednak nie jest tak źle?...

Przecież są rodzice, którzy poświęcają się dla swoich dzieci; są nieprzespane noce, troska i pomoc na każdym kroku…

I są jeszcze nauczyciele z powołania…

I są pielęgniarki w szpitalach i domach starców. Takie, które znajdą czas. Są dla człowieka i chcą mu naprawdę pomóc, ulżyć w cierpieniu.

I są ofiarni lekarze, którzy szanują chorego człowieka. Czas pandemii przecież to ukazał. Sam tego doświadczyłem…

I są ludzie gotowi pomóc drugiemu. Tak całkiem bezinteresownie…

I są ludzie, którzy angażują się w różnych wspólnotach. Choćby i w naszej. Często niewidoczni, cicho służą…

A przecież każda solidnie wykonana praca - praca, która jest dla innych - ma w sobie coś z logiki daru. Logiki poświęcenia i ofiary. Logiki obumierania…

Może więc nie jest jeszcze tak źle?...

Przecież wymieniłem tylko przykłady…

Logika Ewangelii to logika ziarna…

„Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, a jeżeli obumrze, przynosi plon obfity.” (J 12,24)

Jest jeszcze inny wymiar tego obumierania. To odchodzenie i śmierć.

Ale w logikę ziarna wpisany jest plon obfity; wpisane jest zmartwychwstanie.

Wielki Post jest czasem szczególnej refleksji nad Męką i Śmiercią Krzyżową Jezusa.

Refleksji nad wywyższeniem Jezusa na ołtarzu Krzyża, z którego to ołtarza, Jezus chce przyciągnąć wszystkich do siebie. (Por. J 12,32)

Wielki Post to czas refleksji nad posłuszeństwem i cierpieniem Jezusa i zbawieniem wiecznym, którego Jezus jest sprawcą, dla wszystkich, którzy Go słuchają. (Por. Hbr 5,8-9)

„Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, a jeżeli obumrze, przynosi plon obfity.” (J 12,24)

Obumieranie boli, kosztuje…

Ale dopiero dając siebie innym, istniejemy naprawdę. I przynosimy owoc.

Obumieranie boli…

Ale prowadzi do życia. Obyśmy w to uwierzyli…       

Obyśmy uwierzyli, że obumieranie z Chrystusem i w Chrystusie prowadzi do zbawienia.

Obyśmy zachowali nasze życie… Zachowali na życie wieczne.

Logika Ewangelii to logika ziarna… Logika ofiary…

Za Psalmistą wołamy:

„Przywróć mi radość z Twojego zbawienia

I wzmocnij mnie duchem ofiarnym.” (Ps 51,14)

Wielki Post uczy nas ofiary…

Wielki Post uczy nas logiki ziarna…

Wielki Post uczy nas trudnej sztuki obumierania.

„Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, a jeżeli obumrze, przynosi plon obfity.” (J 12,24) Amen.

Ks. Bogusław Banach, PMK Mannheim