3 Niedziela Wielkanocna Rok C Mannheim

Trzeba bardziej słuchać Boga

W kolejną niedzielę Wielkanocy mamy możliwość uczestniczyć w spotkaniu Jezusa Zmartwychwstałego ze swoimi uczniami. Jezus objawia się uczniom w momencie, kiedy rybacy zajęci są swoją pracą, czyli połowem. Jednak jak słyszeliśmy w Ewangelii, nic nie złowili. Dopiero na słowo Jezusa, zarzucają sieć i mają obfity połów.

W tym momencie uczniowie, rozpoznają Jezusa. Święty Piotr, chce być pierwszy na brzegu, dlatego rzuca się w jezioro i płynie na spotkanie ze swoim mistrzem i nauczycielem. Po posiłku mam miejsce rozmowa Jezusa z Piotrem. Lub możemy nazwać tą rozmowę egzaminem. Jezus zadaje pytania a Piotr udziela odpowiedzi.

Pytania Jezusa dotyczą miłości, Czy kochasz Mnie? Piotr odpowiada, Tak Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Jezus zadaje pytanie trzy razy, ale Piotr za trzecim razem odpowiada inaczej niż za pierwszym i drugim razem.

Trzy Pytania są nawiązaniem do potrójnego zaparcia się Apostoła. Podczas rozmowy, Piotr jest pełen pokory wobec siebie, już nie składa żadnych wielkich obietnic, nie wypowiada słów bez pokrycia. Tylko Panie Ty wiesz, że Cię kocham.

Piotr ma świadomość, że wcześniej wypowiedział wiele słów, które później nie miały pokrycia w jego zachowaniu, bo pojawił się upadek, wtedy, kiedy Jezus Piotra najbardziej potrzebował. Piotr ma świadomość, że zawiódł Jezusa, ale Jezus się od niego nie odwraca, wręcz przeciwnie, zadaje pytanie o miłość.

Jezus wie, że Piotr upadł, ale nie przestał Go kochać, nie przestał Mu ufać, wręcz przeciwnie Piotr zostaje wybrany bezpośrednim następcą Jezusa na ziemi. Ma prowadzić i kierować Kościołem założonym przez Jezusa.

Jeżeli szukamy przykładów potwierdzających miłosierdzie, litość, przychylność Boga względem człowieka, tutaj widzimy je w całej rozciągłości. Wszak my wszyscy tacy jesteśmy; skompromitowaliśmy się przed naszym Bogiem wielokrotnie – przede wszystkim brakiem miłości! względem Niego. A On nas wciąż kocha, liczy na nas i wciąż ma dla nas zadania.

Bóg zawsze daje nam czas na poprawę, daje nam szansę, abyśmy mogli naprawić to, co zostało zniszczone przez naszą postawę i upadek. Nasz udział w Eucharystii ma być taki, żebyśmy potrafili wejść w rozmowę z Jezusem i usłyszeli właśnie to Jego kluczowe pytanie: Czy kochasz Mnie? a następnie umieli powiedzieć: „Kocham Cię, Jezu, mimo całej mojej nędzy! Przynoszę Ci ją, bo wiem, że tylko Ty możesz mnie z niej wydobyć, przeobrazić mnie i umocnić, bym wytrwał w dobrym”. Jeżeli toczymy tę rozmowę uczciwie, Jezus nam zleca konkretne zadanie.

W pierwszym czytaniu usłyszeliśmy jak św. Piotr doskonale wypełnił zadanie zlecone przez Jezusa. Jego słowa, Należy bardziej słuchać Boga niż ludzi, znakomicie obrazują przemianę jaka dokonała się w apostole. Zachowuje się jak prawdziwy lider Apostołów i osoba odpowiedzialna za Kościół. Wie, że nie może w tym momencie zrezygnować i przestać gościć Ewangelii.

Ta przemiana dokonała się po spotkaniu z Jezusem Zmartwychwstałym i przez przyjęcie Ducha Świętego. To On pozwolił Apostołom dawać odważne świadectwo wiary. Jednocześnie Apostołowie mają świadomość tego, czego oczekuje od nich Bóg. Apostołowie są odważni, aby przeciwstawić się ówczesnej władzy, ponieważ wiedzą, że oni działają i przemawiają z nakazu Boga, Któremu są posłuszni.

Jakie to jest błogosławione, że słyszymy ten głos Kościoła, który woła! do nas: Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi. Przecież przychodzimy tutaj po to, żeby się w tym umocnić. Słuchać bardziej Boga niż ludzi to na pierwszym miejscu słuchać bardziej Boga niż samego siebie. Bo na tej linii dochodzi do zasadniczej konfrontacji. Ileż to razy bowiem wydaje się nam, że mamy lepsze pomysły na życie niż Pan Bóg i usiłujemy zaciekle i uparcie! przeprowadzać swoją wolę, mimo że nas to prowadzi do klęski.

W nasze słuchanie Jezusa wpisane jest również posłuszeństwo Kościołowi i osobom, które Kościołem kierują. Pomyślmy, ile to razy w naszych rozmowach mamy inne zdanie niż Papież, Biskup a nawet Proboszcz parafii, do której należymy. Jesteśmy gotowi podejmować decyzję, ale czy jesteśmy gotowi ponosić również konsekwencję, w momencie, kiedy nasze decyzję okazją się błędne.

A może lepiej i wygodniej zachować się jak Apostołowie podczas pojmania Jezusa, uciec, aby nie brać w tym udziału i przeczekać w bezpiecznym miejscu, jak się wszystko skończy.

Gdzie jest nasze chrześcijańskie posłuszeństwo? aby bezgranicznie zaufać i wypełniać sumienie do czego jesteśmy zobowiązani. Posłuszeństwo jest trudne, ale jak widzimy w Piśmie św. Tam, gdzie jest posłuszeństwo pojawia się również Boże błogosławieństwo. Bóg posługuje się różnymi sposobami, aby sprawdzić nasze posłuszeństwo. Tylko otwarcie się na Ducha Świętego pozwoli nam dobrze nasze zadanie wypełnić.    

Bóg zawsze znajduje człowieka, gdziekolwiek on jest. Tak jak znalazł tych siedmiu zagubionych apostołów, którzy łowili ryby. Znalazł ich, wyszedł im naprzeciw, przygotował im to, co było dla nich aktualnie najbardziej potrzebne: śniadanie. Sprawił, że mieli obfity połów, jak również wezwał, żeby przynieśli to, co wypracowali, i dołączyli do tego, co On przygotował.

To jest też niezwykle ważne wskazanie dla nas. Eucharystia jest cudem, bo Bóg przygotował samego siebie na pokarm. Bóg nam daje siebie – bez żadnej zasługi z naszej strony. Ale przychodząc na Eucharystię, mamy przynieść do ołtarza to, cośmy wypracowali przez miniony tydzień: co zrobiliśmy ze względu na Niego, co uczyniliśmy bliźnim.

Uczestnicząc w Eucharystii, wciąż na nowo uczymy się, że trzeba słuchać bardziej Boga! niż ludzi. Dlaczego? Bo jedynie Bóg! jest tego godzien, bo się to Jemu od nas należy. Ale również dlatego, że tak jest dla nas najlepiej, że to się nam ze wszech miar opłaca, to jest najlepsza inwestycja, jaką człowiek może zrobić na ziemi!

Ks. Janusz Liszka, PMK Mannheim