2 niedziela Wielkanocna C – 2022

Zamyslenia nad Sowem

Dz 5,12-16; Ps 118; Ap 1,9-11a.12-13.17-19;  J 20,19-31

Bóg bogaty w Miłosierdzie

Trwamy w radości wielkanocnego poranka. Trwamy, jak Apostołowie w Wieczerniku, zadziwieni i uradowani tą wspaniałą nowiną, że Chrystus Zmartwychwstał.

A On – Zmartwychwstały Pan – przychodzi, jak do Apostołów, tak i do nas. Przychodzi, by się z nami spotkać. Przychodzi i ukazuje swoje rany; ukazuje swe otwarte serce...

Te rany Chrystusa i przebity bok raz jeszcze każą nam spojrzeć na krzyż i usłyszeć orędzie Krzyża. Orędzie tak bardzo aktualne, zwłaszcza dzisiaj: w niedzielę Bożego Miłosierdzia.

„O czym mówi(...) [więc] ów Krzyż Chrystusa (...)? – pytał święty Jan Paweł II w encyklice o Miłosierdziu Bożym Dives in misericordia. I odpowiadał: „[Krzyż Chrystusa] Mówi i nie przestaje mówić o Bogu-Ojcu, który jest bezwzględnie wierny swojej odwiecznej miłości do człowieka. O Bogu, który tak umiłował świat – a więc człowieka w świecie – „że Syna swojego Jednorodzonego dał, aby każdy kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16). Uwierzyć w Syna ukrzyżowanego, to znaczy „zobaczyć Ojca” (por. J 14,9), to znaczy uwierzyć, że w świecie jest obecna miłość i że ta miłość jest potężniejsza od zła jakiegokolwiek, w które uwikłany jest człowiek, ludzkość, świat. Uwierzyć zaś w taką miłość to znaczy uwierzyć w miłosierdzie. Miłosierdzie jest bowiem nieodzownym wymiarem miłości, jest jakby drugim jej imieniem, a zarazem właściwym sposobem jej objawiania się i realizacji wobec rzeczywistości zła, które jest w świecie, które dotyka i osacza człowieka, które wdziera się również do jego serca i może go „zatracić w piekle” (Mt 10,28)(Jan Paweł II, Encyklika: Dives in misericordia, nr 8)

Uwierzyć w taką miłość, to uwierzyć w miłosierdzie...

Bóg jest wierny - niezmiennie wierny - swej miłości do człowieka. Miłosierdzie Boga, to nie jest tylko współczucie. W Bożym Miłosierdziu zbiegają się współczucie i wierność.

Współczucie, a więc jakaś bliskość serca, wzmagana trudną sytuacją konkretnego człowieka czy społeczności.

I wierność. Ta wierność, dzięki której Bóg wiele razy okazuje swoje zmiłowanie nad niewiernością i grzechem człowieka. Czyż cały Stary Testament nie jest ukazaniem tej Bożej wierności, Bożego Miłosierdzia...

To przecież historia słabości człowieka. Historia odchodzenia człowieka od Boga; zrywania przymierza z Nim. Ale to też historia wychodzenia Boga ku człowiekowi. Wciąż na nowo…. Wychodzenie Boga ze swoim przebaczeniem; ze swoją miłością.

Bóg jest bogaty w Miłosierdzie. Bóg jest Miłosierdziem! Najwspanialszym przejawem Miłosierdzia Boga jest właśnie to, że Syna dał... Że Syn Boży – druga Osoba Boska – stał się człowiekiem w osobie Jezusa Chrystusa.

Bóg przemówił do nas przez Syna. I Jezus przez swoje słowa i swoje czyny ukazuje tajemnice Serca Ojca. Serca miłosiernego wobec wszystkich, którzy się źle mają. (Por. Mt 9,12)

Czyż nie jest wspaniałym ukazaniem Miłosierdzia Boga przypowieść o Synu Marnotrawnym?... I o tym Ojcu, który wybiega naprzeciw; który nie czyni wyrzutów; który na powrót przyjmuje syna do swego domu, nie stawiając żadnych warunków. Wystarczy tylko to jedno wyznanie syna: „Ojcze zgrzeszyłem...” (Por. Łk 15,11-32)

Albo ta przypowieść o Dobrym Pasterzu, który za jedną zagubioną owcą góry przejdzie, by ją odnaleźć. A gdy znajdzie weźmie na ramiona, by zanieść do stada. (Por. Łk 15,4-7)

Bóg jest miłosierny! Bóg jest Miłosierdziem! Mówi o tym Chrystus w swojej nauce i ukazuje tę prawdę przez swoje czyny.

„Nie potrzebują lekarza zdrowi, ale ci którzy się źle mają.” (Mt 9,12)

Pochyla się więc Chrystus nad wszystkimi, którzy się źle mają. Uzdrawia z chorób fizycznych, ale przede wszystkim uzdrawia nędze duchowe. „Bo Syn Człowieczy przyszedł po to, by szukać i ocalić, to co zginęło”. (Łk 19,10) Bo Bóg Syna dał „nie po to, by świat potępił, lecz by świat został przez Niego zbawiony.” (J 3,17)

Bóg jest miłosierny! Jest radykalnie wierny swojej miłości ku człowiekowi. Ta prawda znalazła swój najwspanialszy wyraz w Tajemnicy Odkupienia. Chrystus oddaje życie, umiera na krzyżu, by nas na nowo pojednać z Bogiem.

Tajemnica Odkupienia. Chrystus umiera i zmartwychwstaje byśmy życie mieli i mieli je w obfitości. (Por. J 10,10)

Ten Krzyż i zmartwychwstanie Chrystusa jest największym przejawem miłosierdzia Bożego wobec świata; miłosierdzia Bożego wobec każdego człowieka.

I to Boże Miłosierdzie trwa nadal. Chrystus przynosi orędzie Bożego Miłosierdzia do wieczernika i powierza Apostołom sprawowanie funkcji jego szafarzy: „Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam (...) Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone...” (J 20,21-23)

A przed wypowiedzeniem tych słów Jezus pokazuje Apostołom ręce i bok. Pokazuje rany zadane Mu podczas męki – zwłaszcza zranione Serce. Ono jest tym źródłem, z którego wypływa obfity strumień miłosierdzia.

Ta scena powtarza się także później, gdy Apostoł Tomasz może otwartego Serca Zbawiciela dotknąć. I wtedy ustają jego wątpliwości. Ze spotkania z Bożym Miłosierdziem rodzi się wiara. „Pan mój i Bóg mój!” wyznaje z wiarą Tomasz. (Por. J 20, 24-29)

Boże Miłosierdzie! Ta prawda jest głęboko zakorzeniona w Piśmie Świętym; ta prawda jest głęboko ewangeliczna, ale może w ciągu wieków, jakby zapominana. Żeby ją przypomnieć, posłużył się Bóg siostrą Faustyną Kowalską - świętą Faustyną.

A w przybliżaniu światu Tajemnicy Miłosierdzia, posłużył się Bóg Karolem Wojtyłą – świętym Janem Pawłem II. I to od samego początku. Od tej pracy w podkrakowskim Solwaju, kiedy – jak sam mówił - w drewniakach przychodził do kaplicy w Łagiewnikach, aż po ten czas, kiedy jako Papież ustanowił Święto Bożego Miłosierdzia i konsekrował bazylikę Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach.

I zostawił nam święty Jan Paweł II zadanie do wypełnienia. Tym zadaniem jest apostolstwo Bożego Miłosierdzia. W 2002 roku, podczas konsekracji Bazyliki Miłosierdzia święty Jan Paweł II mówił:

„(...) dziś w tym sanktuarium, chcę dokonać uroczystego aktu zawierzenia świata Bożemu miłosierdziu. Czynię to z gorącym pragnieniem, aby orędzie o miłosiernej miłości Boga, które tu zostało ogłoszone przez pośrednictwo św. Faustyny, dotarło do wszystkich mieszkańców ziemi i napełniało ich serca nadzieją. Niech to przesłanie rozchodzi się z tego miejsca na całą naszą umiłowaną Ojczyznę i na cały świat. Niech się spełnia zobowiązująca obietnica Pana Jezusa, że stąd ma wyjść "iskra, która przygotuje świat na ostateczne Jego przyjście" (por. Dzienniczek, 1732).

Trzeba tę iskrę Bożej łaski rozniecać. Trzeba przekazywać światu ogień miłosierdzia. W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście! To zadanie powierzam wam, drodzy bracia i siostry, Kościołowi w Krakowie i w Polsce oraz wszystkim czcicielom Bożego miłosierdzia, którzy tu przybywać będą z Polski i z całego świata. Bądźcie świadkami miłosierdzia.” (Jan Paweł II, Homilia podczas konsekracji sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Kraków-Łagiewniki, 17.08.2002, nr 5)

Bóg bogaty w Miłosierdzie! To - na nowo przypomniane - orędzie Miłosierdzia dociera do nas w geście Chrystusowych rąk wyciągniętych ku cierpiącemu człowiekowi; dociera do nas poprzez otwarte Serce Chrystusa, z którego promieniują na świat dwie smugi światła. A promienie te oznaczają krew i wodę.

Krew przywodzi na myśl od razu ofiarę krzyża i dar Eucharystii, a woda obmycie Chrztu i dar Ducha Świętego. Bo miłosierdzie Chrystus rozlewa na całą ludzkość poprzez zesłanie Ducha, który w Trójcy Świętej jest Osobą-Miłością.

Bóg jest miłosierny. Bóg jest Miłosierdziem! Bożego miłosierdzia możemy nieustannie doświadczać. Ale Chrystus uczy również, że człowiek nie tylko doświadcza i dostępuje miłosierdzia Boga, ale także jest powołany do tego, ażeby sam czynił miłosierdzie drugim: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”. (Mt 5, 7)

Jesteśmy powołani do czynienia miłosierdzia. A nie jest to łatwe. Nie jest łatwo miłować miłością głęboką, która polega na autentycznym składaniu daru z siebie. Takiej miłości uczymy się wnikając w tajemnicę miłości Boga.

Święty Jan Paweł II mówił: „Wpatrując się w Niego, jednocząc się z Jego ojcowskim Sercem, stajemy się zdolni patrzeć na braci nowymi oczyma, w postawie bezinteresowności i solidarności, hojności i przebaczenia. Tym wszystkim jest właśnie miłosierdzie.” (Jan Paweł II, Boży dla naszych czasów. Msza św. kanonizacyjna na placu św. Piotra. Kanonizacja św. Faustyny Kowalskiej – 30.04.2000,nr 5)

Bóg jest bogaty w Miłosierdzie. Bóg jest Miłosierdziem…

„Nic nie jest tak potrzebne człowiekowi, jak miłosierdzie Boże – owa miłość łaskawa, współczująca, wynosząca człowieka ponad jego słabość ku nieskończonym wyżynom świętości Boga.” (Jan Paweł II, Nieustannie błagajmy o miłosierdzie Boże. Przemówienie w sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Kraków, 7.06.1997, nr 1)

Bóg jest bogaty w Miłosierdzie. Bóg jest Miłosierdziem. Każdy może do Niego przyjść, każdy może spojrzeć na obraz miłosiernego Chrystusa, na Jego promieniujące serce, i usłyszeć w głębi duszy, to co słyszała święta Faustyna: „Nie lękaj się niczego, Ja jestem zawsze z Tobą”. (por. Dzienniczek, 613)

I każdy może z wiarą odpowiedzieć na to zapewnienie: Jezu, ufam Tobie!

A Chrystus Miłosierny ukoi wszelki niepokój i lęk. Bo gdzie jest miłość, tam nie ma lęku.

Bóg jest bogaty w Miłosierdzie. Bóg jest Miłosierdziem. Jezu ufam Tobie! Amen.

Ks. Bogusław Banach, PMK Mannheim

witamy head„Człowieka (…) nie można do końca zrozumieć bez Chrystusa. A raczej człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć ani kim jest, ani czym jest jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie''
Jan Paweł II, Warszawa 1979

Serdecznie witamy na stronie internetowej Polskiej Misji Katolickiej w Mannheim! Wszystkim odwiedzającym tę stronę życzymy Bożego błogosławieństwa.

Nabożeństwa w Mannheim

Wszystkie Msze święte i nabożeństwa w St. Matthäus-Spitalkirche (68159 Mannheim, E6,2)
Msza święta w języku polskim
Sobota  godz. 18:30
Niedziela  godz. 9:30
  godz. 11:30
Środa  godz. 18:30
Piątek  godz. 18:30
Pierwszy czwartek m-ca  godz. 18:30
   
Adoracja Eucharystyczna
Pierwszy czwartek m-ca godz. 19:00 - 19.30
Pierwszy piątek m-ca  godz. 17.00 - 18.30
Pierwsza sobota m-ca  godz. 19.30 - 21.00
Ostatnia sobota m-ca godz. 17.30 - 18.30
   
Okazja do spowiedzi świętej
Środa, piątek, sobota godz. 18.00
Pierwszy czwartek m-ca godz. 18:00
Pierwszy piątek m-ca godz. 17:00
Pierwsza i ostatnia sobota m-ca godz. 17.30

Kontakt z biurem misji