Wigilia Paschalna 2022
Łk 24,1-12
Spotkanie ze Zmartwychwstałym
Cisza Wielkiej Soboty…
Cisza utraconych nadziei i niezrealizowanych planów…
Cisza wielkiego rozczarowania…
Jakże dobrze pasują do tej ciszy słowa wypowiedziane - co prawda dopiero dzień później - przez uczniów uciekających do Emaus.
A myśmy się spodziewali….
Cisza Wielkiej Soboty…
Ta cisza to też ból, bo Nauczyciel został w okrutny sposób zabity, a oni zostali, jak owce niemające pasterza…
I może jeszcze strach… Bo jeżeli Go zabili, to może i ich prześladować będą…
Cisza Wielkiej Soboty…
Ta cisza to mogła być też rodząca się złość; na Niego, że ich zawiódł; na samych siebie, że tak bez sens poszli za Nim…
Cisza Wielkiej Soboty…
Czasem mam wrażenie, że my – współcześni chrześcijanie – zatrzymaliśmy się – na Wielkiej Sobocie.
I wiele w nas niespełnionych nadziei; i wiele strachu przed prześladowaniami…
I czujemy się opuszczeni we wrogim świecie…
I czasem chcielibyśmy uciec! Tylko za bardzo nie ma dokąd…
Czasem mam takie wrażenie, gdy patrzę na nasze smutne chrześcijaństwo.
Takie: tylko z obowiązku; żeby nie rzec: z pańszczyzny…
Cisza Wielkiej Soboty… Smutek Wielkiej Soboty…
Dlatego potrzeba nam wszystkim raz jeszcze pobiec do Grobu; zobaczyć odsunięty kamień, wejść do środka i zdziwić się, że Grób jest pusty…
Potrzeba nam wszystkim pobiec do Grobu, by usłyszeć słowa aniołów:
Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał. (Łk 24,5-6)
Potrzeba nam wszystkim uwierzyć, że te słowa nie są czczą gadaniną.
Potrzeba nam wszystkim uwierzyć, że wtedy, pierwszego dnia tygodnia, wczesnym świtem, dokonało się coś, co diametralnie zmieniło sens świata; co diametralnie zmieniło sens życia człowieka; co diametralnie zmieniło sens Twojego i mojego życia.
Potrzeba nam uwierzyć w Zmartwychwstanie!
Potrzeba nam uwierzyć w Zmartwychwstanie Chrystusa, i w to, że my również powołani jesteśmy do zmartwychwstania.
Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał. (Łk 24,5-6)
Potrzeba nam uwierzyć w Zmartwychwstanie!
Wtedy skończy się smutek Wielkiej Soboty i nastanie radość!
Potrzeba nam uwierzyć w Zmartwychwstanie! Wtedy prawdziwie zabrzmi radosne „Alleluja”!
I dopiero wtedy staniemy się naprawdę chrześcijanami…
Amen.
Ks. Bogusław Banach, PMK Mannheim