Kazanie 16 niedziela zwykła rok A Mannheim 2023

Pszenica i chwast

Jakie odczucie pojawiają się w nas, kiedy słyszymy dzisiejszą Ewangelię. Do kogo jesteśmy bardziej podobni? Do sług, którzy chcą natychmiast iść do pracy i wyrwać chwast, który pojawił się na roli. A może bliżej nam do gospodarza, który ma świadomość, że podczas wyrywania chwastu mogłaby zostać uszkodzona pszenica, przez to plony będą mniejsze.

Dzisiejsza przypowieść Jezusa doskonale obrazuje zachowanie współczesnego człowieka. Współczesny człowiek nie jest cierpliwy, najczęściej działa pod wpływem impulsu, nie zastanawiając się nad konsekwencją swoich czynów, co nie raz prowadzi do większych tragedii niż na początku. Bardzo często oceniamy sytuacje widząc to co jest na zewnątrz, nie chcąc przyjrzeć się głębiej, nie szukając przyczyn sytuacji, a nawet czasem możemy znaleźć usprawiedliwienie. W tym samym kluczu oceniamy osoby, które spotykamy. Bóg nie zachęca nas do pochwalenia zła, jednak każe nam być cierpliwy, bo trzeba dać na nawrócenie, aby nie wszystkich wrzucić w ogień nieugaszony.

Patrząc dzisiaj na Kościół bardzo łatwo jest nam znaleźć chwast, który wewnątrz niszczy Kościół, ale to nie powód, aby wszędzie opowiadać, że kościół jest zły. Bardzo łatwo jest wypowiadać hasła, że Papież, Biskup, kapłan jest zły, bo nie robi tego, co my byśmy chcieli. Lub przypisywanie wszystkim duchowym, że dokonują czynów, które nie powinien wykonywać żaden człowiek. Czy to powód, aby wszystkich wrzucić w ogień nieugaszony.

Zło należy nazywać złem, za złe czyny musi być poniesiona kara, tego domaga się sprawiedliwość, ale przesadą jest twierdzenie, że cały Kościół jest zły. Trzeba nam cierpliwość gospodarza, aby widzieć sytuacje w szerszej perspektywie, nie tylko zwracając uwagę na moja ja, ale pierwszym celem ma być zbawienie wiernych.

W czerwcu został opublikowany raport na temat wystąpień z kościoła. Tylko w naszej Archidiecezji wystąpiło ponad 40.000 osób. Liczby są duże, to prawda, nie jest to powód do chluby, jednak w naszych wyliczeniach nie możemy pomijać osób, które są w Kościele a jest ich więcej, bo ponad 1 mil. 6 tysięcy. To właśnie ci wierzący dają świadectwo wiary, przez uczestnictwo w życiu kościoła, parafii, do której należą. Te osoby chcą dobra dla Kościoła, który sam za pośrednictwem pasterzy w obecnych czasach szuka właściwej drogi.

Są momenty w Kościele, kiedy trzeba wyjść z utartych schematów. Dlatego Papież Franciszek nawołuje do Nowej Ewangelizacji, do szukania nowych rozwiązań, które mają na celu troskę o człowieka, jednocześnie nie zapominając o Kościele. Dowód tego mamy przy nominacji nowych kardynałów. Wśród nich jest jeden Polak. Kardynał Ryś jest tym, który wychodzi poza standardy Episkopatu, przez to realizuje wskazania papieża, dlatego śmiało możemy powiedzieć, że przez papieża został doceniony, ale to również większa odpowiedzialność.

Kardynał Ryś należy do nielicznych, który częściej nie tylko słucha tych, którzy są w kościele, ale również słucha osób, które na temat Kościoła mają odmienne zdanie. To jest ten czas, kiedy pszenica i chwast rosną razem do żniw. Później następuje ostateczne oddzielenie. Kościół również potrzebuje czasu, aby dokładnie przeanalizować sytuacje wewnętrzną, koncentrując się nie na jednym miejscu, lecz patrząc całościowo. Kościół katolicki to nie tylko Polska i Niemcy, nie tylko Europa, ale cały świat, bo Kościół jest jeden i powszechny.

Odnieśmy jeszcze dzisiejszą przypowieść do naszego życia. U każdego z nas może pojawić się chwast. Tą są nasze grzechy, słabości, które sprawiają, że nie postępujemy jako dzieci Boże. Podajmy kilka przykładów. Pojawiają się niewierności małżeńskie, ale czy to oznacza, że wszystkie małżeństwa są złe, nie dotrzymują wierności. Umiejmy widzieć dobro koło nas. Jeżeli byśmy postępowali jak słudzy, tzn. od razu usunęli chwast, to przy okazji usunęlibyśmy przecznicę, czyli dobro.

To samo możemy śmiało powiedzieć o nas, że nikogo na ziemi, bo na ziemi nie ma człowieka bez grzechu. Jeżeli byśmy chcieli od razu dokonać sądu nad grzesznikami. Jednak dalej jesteśmy, istniejemy, ponieważ Bóg ma do nas cierpliwość, daje nam czas na nawrócenie. To od nas zależy tylko jak my go wykorzystamy. Papież Benedykt powiedział Musimy być gotowi strzec łaski otrzymanej w dniu chrztu, nieustannie ożywiając swoją wiarę w Pana, Który przeciwdziała zakorzenieniu się zła.

Potrzeba tylko zwrócić się do Pana i prosić, aby oczyścił naszą dusze z chwastu. Miejscem, gdzie się to dokonuje jest sakrament pokuty. Być może, u nie jednego pojawia się strach, przed wyznaniem grzechów przed kapłanem, zwłaszcza jak spowiedź nie była dawno praktykowana. Trzeba wtedy wezwać Ducha św., bo jak napisał św. Paweł w drugim czytaniu, Duch pomaga nam się modlić i wstawia się za nami, kiedy sami nie potrafimy. Pozwólmy Mu działać w naszym życiu, a On nas przyprowadzi do spotkania z Bogiem.

Żyjemy w ciekawych czasach, w których dokonują się różne wydarzenia, sytuacje, które do końca nie są przez nas zaplanowane. Jednak pamiętajmy, że nic nie dzieje się bez powodu. Miejmy ufność w Boga, który prowadzi swój Kościół przez Pasterzy, a ci prowadzą wiernych z każdego pokolenia, ludu i języka. Kościół jest Kościołem Chrystusa i ja jestem jego częścią, on nie zginie, bo na skale jest zbudowany. Amen.

Ks. Janusz Liszka, PMK Mannheim