4 niedziela zwykła A – 2023
So 2,3; 3,12-13; Ps 146; 1 Kor 1,26-31; Mt 5,1-12a
Godni pozazdroszczenia
Uczestniczymy w Eucharystii…
Jak uczniowie przystępujemy do Jezusa. A On – tak, jak wtedy na górze – otwiera swoje usta i naucza:
„Błogosławieni ubodzy… Błogosławieni, którzy się smucą… Błogosławieni cisi… Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości… Błogosławieni miłosierni… Błogosławieni czystego serca… Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój… Błogosławieni, którzy cierpią prześladowania dla sprawiedliwości…” (Por. Mt 5, 3-10)
Znamy te słowa, jedne z piękniejszych w Ewangelii. Ale czy je naprawdę rozumiemy?... Ale czy w nie wierzymy?... Ale czy nimi żyjemy?...
Błogosławiony znaczy szczęśliwy. Użyte tutaj greckie słowo makarios nie mówi jednak o szczęściu emocjonalnym, a raczej chodzi o stan, pomyślną sytuację, uprzywilejowane, godne pozazdroszczenie położenie.
I w tym kontekście dziwnie brzmią słowa Jezusa. Dziwnie brzmiały wtedy, gdy ponad dwa tysiące lat temu je wypowiadał i jeszcze chyba dziwniej brzmią dzisiaj.
Bo to zupełne odwrócenie porządków. A w dzisiejszym świecie – ale czy tylko w dzisiejszym? – w uprzywilejowanym położeniu wydają się być ci, którzy są bogaci… Ci, którzy się cieszą i są radośni… Ci, którzy głośno krzyczą, by zadbać o swoje… Ci, którzy stoją ponad sprawiedliwością… Ci, którzy bezwzględnie dążą do celu, i nie mają miłosierdzia dla przegranych… Ci, którzy przebiegle realizują swoje plany, a w sercu często kryją podstęp… Ci, dla których konflikt i walka są chlebem powszednim… Ci, którzy bez skrupułów potrafią prześladować i zniszczyć, gdy zajdzie taka potrzeba. Oni się wydają być w uprzywilejowanym położeniu…
Więc może tak powinny brzmieć dzisiaj błogosławieństwa?...
Życie wydaje się tak podpowiadać… Życie tak weryfikuje…
Może tak jeszcze do końca nie myślimy, ale świat zmusza nas często do takiego działania…
Albo pozostaniemy po stronie przegranych… Tych, którzy nie nadają się do współczesnego świata…
Chrystus wychodzi na górę, naucza i zupełnie odwraca porządki… Przewraca światowe normy szczęścia „do góry nogami” ….
Bóg zawsze odwraca porządki…
W pierwszym czytaniu dzisiejszej Liturgii Słowa prorok Sofoniarz wychwala pokornych ziemi, którzy szukają sprawiedliwości i schronienia w imieniu Pana. To oni ukryją się w dzień gniewu Pańskiego i nikt ich nie przestraszy. (Por. Sof 2,3; 3,12-13)
Święty Paweł Apostoł – w drugim czytaniu – pisze do Koryntian, i pisze do nas, że:
„Bóg wybrał (…) to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców, wybrał to, co niemocne, aby mocnych poniżyć; i to, co nieszlachetnie urodzone według świata oraz wzgardzone, i to, co w ogóle nie jest, wyróżnił Bóg, by to, co jest unicestwić, tak by żadne stworzenie nie chełpiło się wobec Boga. (1 Kor 1,27-29)
A Psalmista poucza nas, że Bóg:
„Uciśnionym wymierza sprawiedliwość, chlebem karmi głodnych (…) dźwiga poniżonych. (…) kocha sprawiedliwych (…) Ochrania sierotę i wdowę, lecz występnych kieruje na bezdroża.” (Por. Ps 146,7-9)
Bóg odwraca porządki… Chrystus odwraca porządki… Odwraca normy szczęścia…
W tym nowym porządku świata – porządku, który sięga w niebo – błogosławionymi, tymi w uprzywilejowanej, godnej pozazdroszczenia sytuacji są:
Ubodzy… Ci, którzy się smucą… Cisi… Ci, którzy łakną i pragną sprawiedliwości… Miłosierni… Czystego serca… Ci, którzy wprowadzają pokój… Ci, którzy cierpią prześladowania dla sprawiedliwości… (Por. Mt 5, 3-10)
Oni są w uprzywilejowanej sytuacji, bo oni właśnie otrzymają nagrodę w niebie. (Por. Mt 5,12)
Perspektywa wieczności, zmienia porządek świata; nadaje wszystkiemu nowy sens… A chrześcijanin musi być człowiekiem żyjącym w perspektywie wieczności… Inaczej nie będzie chrześcijaninem…
Ale Błogosławieństwa sięgają nie tylko w wieczność; nie tylko mówią o nagrodzie w niebie. Oprócz czasu przyszłego Jezus używa też dwa razy formy teraźniejszej:
Do ubogich w duchu, do tych, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości już teraz należy królestwo niebieskie. (Por. Mt 5,3. 10)
Chyba chodzi tutaj o tych wszystkich, którzy żyją w zgodzie z Bogiem, ze światem i z samymi sobą. Wtedy nie ważne jest, ile posiadasz i czy cię chwalą, czy prześladują. Wtedy w każdej sytuacji twoje serce wypełnia pokój, którego nic nie jest w stanie ci odebrać. Ostatecznie jest to bowiem Boży pokój; ostatecznie to sam Bóg, który w tobie mieszka…
To też istotny wymiar Błogosławieństw, który staje w poprzek do norm świata; świata zamkniętego na Boga; świata chodzącego po bezdrożach. (Por. Ps 146, 9)
Uczestniczymy w Eucharystii…
Jak uczniowie przystępujemy do Jezusa. A On – tak, jak wtedy na górze – otwiera swoje usta i naucza:
„Błogosławieni jesteście, gdy wam urągają i prześladują was i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe o was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie.” (Mt 5,11-12)
Czy jesteśmy już na to gotowi?...
Czy już przejęliśmy Bożą perspektywę szczęścia?... Na ile ją przejęliśmy?... Na ile uczyniliśmy ją swoją?...
Amen.
Ks. Bogusław Banach, PMK Mannheim
