Posłaniec - Marzec 2019

 

EUCHARYSTIA – WYMIARY TAJEMNICY

Kościół rodzi się z Eucharystii i Eucharystią się nieustannie karmi. Kościół najpełniej urzeczywistnia się tam, gdzie sprawowana jest Eucharystia. Pochylmy się więc dzisiaj nad Tajemnicą Eucharystii. Eucharystii, która jest Ofiarą, Ucztą i Obecnością.

Eucharystia jest Ofiarą… Eucharystia jest uobecnieniem Ofiary Chrystusa; uobecnieniem tej Ofiary, która dokonała się na Golgocie, gdy Chrystus dla nas i dla naszego zbawienia oddał życie na Krzyżu.

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus w sposób bezkrwawy ofiarował siebie samego Ojcu. Ustanawiając Eucharystię powiedział: „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane”. „Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana." (Łk 22,19-20)

Na Krzyżu dokonało się to wydanie Ciała i wylanie Krwi Chrystusa. Za nas i dla naszego zbawienia.

Ale Chrystus powiedział jeszcze w Wieczerniku: To czyńcie na Moją pamiątkę. (Por. 1 Kor 11,24-25) Kościół od początku spełnia to polecenie Chrystusa. Kościół od początku uobecnia Ofiarę Chrystusa sprawując Eucharystię.

Katechizm Kościoła Katolickiego za Soborem Trydenckim powie: „(..) w tej Boskiej ofierze, dokonującej się we Mszy świętej, jest obecny i w sposób bezkrwawy ofiarowany ten sam Chrystus, który na ołtarzu krzyża ofiarował samego siebie w sposób krwawy (...)” (KKK 1367) 

Eucharystia jest uobecnieniem Ofiary Chrystusa... Sprawując więc Eucharystię, uczestnicząc w Niej, stajemy pod Krzyżem Chrystusa w momencie, kiedy On oddaje za nas życie. I możemy czerpać z tych łask, które z Krzyża płyną. Uczestnicząc w Eucharystii stajemy wobec Tajemnicy naszego Odkupienia.

Czytaj jako pdf.

Eucharystia jest uobecnieniem Ofiary Chrystusa... Jego Męki, Śmierci i Zmartwychwstania. Z tą Ofiarą możemy w czasie Mszy świętej złączyć naszą ofiarę; możemy złączyć nasze życie. Tak o tym mówi Katechizm Kościoła Katolickiego: „W Eucharystii ofiara Chrystusa staje się także ofiarą członków Jego Ciała. Życie wiernych, składane przez nich uwielbienie, ich cierpienia, modlitwy i praca łączą się z życiem, uwielbieniem, cierpieniami, modlitwami i pracą Chrystusa i z Jego ostatecznym ofiarowaniem się oraz nabierają w ten sposób nowej wartości. Ofiara Chrystusa obecna na ołtarzu daje wszystkim pokoleniom rzeczywistą możliwość zjednoczenia się z Jego ofiarą. " (KKK 1368)

Eucharystia jest uobecnieniem Ofiary Chrystusa… Ten ofiarniczy wymiar Mszy świętej, po Soborze Watykańskim II, został w niektórych krajach zepchnięty na plan dalszy lub całkiem zapomniany. Ale to błędna interpretacja soborowej nauki. Eucharystia zawsze była, jest i będzie uobecnieniem Ofiary Chrystusa.

Sobór Watykański II natomiast – w niczym nie zaprzeczając ofiarniczemu wymiarowi Eucharystii – wskazał szczególnie na drugi Jej wymiar. Eucharystia jest Ucztą.

Chrystus ustanawiając Eucharystię mówi: „bierzcie i jedzcie; bierzcie i picie." (Por. Mt, 26,26-27)

A wcześniej – zapowiadając ustanowienie Eucharystii –   zapewnia: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie." (J 6, 53)

Eucharystia jest Ucztą… Eucharystia, to Chrystus, Który daje nam się jako Pokarm. Tak mówi o tym Katechizm Kościoła Katolickiego: „Msza święta jest równocześnie nierozdzielnie pamiątką ofiarną, w której przedłuża się ofiara Krzyża i świętą ucztą Komunii w Ciele i Krwi Pana. Sprawowanie Ofiary eucharystycznej jest nastawione na wewnętrzne zjednoczenie wiernych z Chrystusem przez Komunię. Przystępować do Komunii świętej oznacza przyjmować samego Chrystusa, który ofiarował się za nas. " (KKK 1382)

Eucharystia jest Ucztą… Przyjmowanie Chrystusa do serca; złączenie z Chrystusem w Komunii Świętej ma służyć wzrostowi naszego życia chrześcijańskiego.

Mówimy: Komunia święta jest pokarmem duchowym. Tak jak ciało potrzebuje pokarmu, żeby się rozwijać, wzrastać i trwać przy życiu, tak również pokarmu potrzebuje dusza. I Chrystus daje się nam jako Pokarm. Jednocześnie złączenie z Chrystusem w Komunii świętej powinno nas coraz bardziej łączyć między sobą. Powinno nas otwierać na naszych bliźnich; na ich potrzeby i troski.

Eucharystia jest Ucztą… Chrystus daje się nam w niej jako Pokarm. I jest to też Pokarm na życie wieczne. Sam Chrystus zapewnia: „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. " (J 6,54) „Kto spożywa ten Chleb, będzie żył na wieki”. (J 6,58) W Eucharystii Chrystus daje nam się jako Pokarm. Pokarm na życie wieczne….

Eucharystia jest w końcu Obecnością. Prawdziwą i rzeczywistą Obecnością Chrystusa. Właśnie przede wszystkim ten wymiar Tajemnicy Eucharystii różni nas od wspólnot protestanckich.

Katechizm Kościoła Katolickiego poucza: „W Najświętszym Sakramencie Eucharystii „są zawarte prawdziwie, rzeczywiście i substancjalnie Ciało i Krew wraz z duszą i Bóstwem Pana naszego Jezusa Chrystusa, a więc cały Chrystus " (KKK 1374)

W czasie ustanowienia Eucharystii Chrystus nie mówi, ten chleb będzie znakiem mojego Ciała; to wino znakiem mojej Krwi. Nie! Chrystus bierze chleb, odmawia nad nim dziękczynienie, łamie go, rozdaje uczniom i mówi: To jest Ciało moje! Następnie Chrystus bierze kielich napełniony winem, odmawia nad nim dziękczynienie i daje go do picia uczniom, a przy tym mówi: To jest moja Krew. (Por. Mt 26,26-28)

Chrystus przemienia chleb w swoje Ciało; wino w swoją Krew. I pozostaje z nami! Obecny w Tajemnicy swego Ciała i Krwi pod postaciami chleba i wina. To jest trudna Tajemnica. Pod postacią tej kruszyny chleba; pod postacią tej odrobiny wina jest naprawdę obecny Chrystus. Tajemnica Wiary...

Chrystus pozostaje obecny wśród nas… Z tej prawdy o rzeczywistej obecności Chrystusa pod postaciami eucharystycznymi wyrasta cały kult eucharystyczny. To dlatego adorujemy Chrystusa w Najświętszym Sakramencie; to dlatego klękamy przed Nim na kolana; to dlatego niesiemy Chrystusa w procesjach na ulice naszych miast i wsi. To dzięki tej obecności można zanieść Chrystusa w Komunii świętej chorym i cierpiącym.

Z tajemnicy Obecności Chrystusa pod postaciami chleba i wina rodzi się kult eucharystyczny. A kult ten jest tak bardzo dzisiaj potrzebny. Pisało tym Ojciec święty św. Jan Paweł II: „Kościół i świat bardzo potrzebują kultu eucharystycznego. Jezus czeka na nas w tym sakramencie miłości. Nie odmawiajmy Mu naszego czasu, aby pójść, spotkać Go w adoracji, w kontemplacji pełnej wiary, otwartej na wynagradzanie za ciężkie winy i występki świata. Niech nigdy nie ustanie nasza adoracja!" (Jan Paweł II, Dominicae cenae, 3)

Niech nigdy nie ustanie nasza adoracja! Zwłaszcza tu, gdzie obecność Chrystusa w Eucharystii jest podważana. Dlatego też w naszej wspólnocie próbujemy uczyć się tej adoracji eucharystycznej. Dlatego adoracja w pierwsze niedziele miesiąca; dlatego możliwość adoracji w pierwszy czwartek i w ostatnią sobotę miesiąca; dlatego nabożeństwa pierwszopiątkowe, różaniec i majówka połączone są z wystawieniem Najświętszego Sakramentu.

Eucharystia to Obecność… Obecność Chrystusa, który czeka na nas. Czeka, że ofiarujemy Mu odrobinę naszego czasu...

Eucharystia to Ofiara, Uczta i Obecność.

Eucharystia ta samo centrum Kościoła! Z Eucharystii rodzi się Kościół i Eucharystią się karmi. Tam jest Kościół, gdzie sprawowana jest Eucharystia.

Wierzę, że i w Kościele Katolickim w Niemczech ta prawda będzie coraz bardziej odkrywana. Nie ma przecież innej drogi odnowy Kościoła, jak powrót do Eucharystii; jak powrót do Chrystusa.

Ale nie narzekajmy na Kościół w Niemczech. Odnowę zacznijmy od siebie. Sami odkryjmy na nowo Tajemnicę Eucharystii. Tajemnicę Chrystusa, Który ofiaruje się za nas; Który daje się nam jako Pokarm; Który pozostaje z nami; aż do skończenia świata. Ks. Bogusław Banach