18 Niedziela Zwykła (2024)
Wj 16,2-4.12-15; Ps 78; Ef 4,17.20-24; J 6,24-35
Panie, dawaj nam zawsze ten chleb!
W centrum dzisiejszej Liturgii Słowa stoi chleb.
Wpierw ten na pustyni: manna.
Izraelici, cudownie wyprowadzeni z Egiptu, zdają się już zapominać wielkie rzeczy, jaki uczynił im Bóg. I zaczynają szemrać:
„Obyśmy umarli z rąk Pana w ziemi egipskiej, gdzie zasiadaliśmy przed garnkami mięsa i jadaliśmy chleb do syta! Wyprowadziliście nas na tę pustynię, aby głodem zamorzyć całą tę rzeszę.” (Wj 16,3)
Upragniona wolność okazała się być trudna, pojawiło się pragnienie powrotu do pełnych garnków; nawet jeżeli w niewoli.
Odpowiedzią Boga na szemranie Izraelitów jest kolejny cud. Wieczorem mogą jeść mięso przepiórek, a rano na trawie leży manna – chleb, który dał im Pan jako pokarm.
Chleba też pragną ludzie z tłumu, z dzisiejszej Ewangelii. Szukają Jezusa, bo jedli do sytości. I może nawet nie zauważyli cudu, gdy Jezus wcześniej chleb rozmnożył, ale byli najedzeni. I najedzeni chcieli być zawsze…
Jezus jednak próbuje skierować ich pragnienie gdzie indziej. Mówi, że zwykły chleb nie wystarcza.
„Zabiegajcie nie o ten pokarm, który niszczeje, ale o ten który trwa na życie wieczne.” (J 6, 27)
I mówi dalej:
„Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i daje życie światu.” (J 6,32-33)
Reakcja słuchaczy jest chyba jedyna możliwa:
„Panie, dawaj nam zawsze ten chleb!” (J 6, 34)
A my?...
Jak często żałujemy naszej przygody z Jezusem?...
Jak często chcemy wracać, do tego, co było wcześniej, gdzie może byliśmy w różnorakiej niewoli, ale za to przed pełnymi garnkami?...
A może z tej niewoli jeszcze nie wyszliśmy?... Może wciąż trwamy w naszym duchowym Egipcie?...
A Bóg chce dać nam chleb…
Nie tylko ten chleb powszedni, chociaż o niego też mamy prosić.
Bóg chce nam dać prawdziwy chleb. Chleb z nieba; … chleb życia…
Jezus mówi:
„Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie.” (J 6,35)
Czy przychodzimy do Jezusa?...
Czy karmimy się Nim?...
Czy wierzymy w Niego?...
Oby tak coraz bardziej było…
Obyśmy nie pozostawali w niewoli..
Obyśmy nie zatrzymali się na pustyni, szemrząc przeciw Bogu…
Obyśmy mieli życie…
Życie, które Jezus – prawdziwy chleb z nieba – daje światu.
Życie, które Jezus – prawdziwy chleb z nieba – chce dawać każdej i każdemu z nas. Amen.
Ks. Bogusław Banach, PMK Mannheim
