Kazanie 5 niedziela WP Mannheim Rekolekcje 3

Słowo Boże kształtuje nasz umysł i serce

Ewangelia przed niedzielą Palmową ukazuje spotkanie Jezusa z kobietą, którą pochwycono na cudzołóstwie. Jak napisał Ewangelista Jan, przyprowadzono ją do Jezusa, aby mieć powód do oskarżenia. Postawa Jezusa może zastanawiać, bo widzimy Go piszącego palcem po ziemi, tak jakby zaistniała sytuacja wcale Go nie interesowała. Jego słowo, kto jest bez grzechu, rozwiązuje problem, ponieważ nikt z oskarżycieli nie miał odwagi pierwszy potępić kobiety, bo mieli świadomość, że sami nie są doskonali.

Zastanówmy się nad naszą reakcją w opisanej scenie Ewangelii. Czy takiej postawmy spodziewałem się od Jezusa? A może należę do grupy oskarżycieli, który oczekują potępienia kobiety. Jezus reaguje zupełnie inaczej, czy jest to dla mnie zaskoczeniem?

Jezus reaguje tak, jak przystało na Boga, Zbawiciela, który cieszy się z nawrócenia jednej owcy, niż stu sprawiedliwych. Być może reakcja Jezusa jest dla mnie zaskoczeniem? Dlaczego! Ponieważ nie znam Go do końca, jest On dla mnie tajemnicą. Jako osoba religijna nosząca w sobie obraz Boga, powinienem mojego stwórcę poznać, abym mógł Go do końca zrozumieć.

Miejscem poznania Boga jest Pismo Święte. Tylko czytanie Słowa Bożego pomoże mi poznać prawdę, co Bóg mówi Sam o Sobie. W pierwszej Księdze Pisma Świętego mamy powiedziane, że człowiek jest stworzony na obraz i podobieństwo Boga.

Następnie Bóg jest obecny przy osobach, których wybrał, aby stali się przewodnikami Narodu Wybranego, który jest szczególną Bożą własnością.  Bóg obiecuje błogosławieństwo tym, którzy będą Mu wierni, i będą Mu do końca posłuszni, gotowi oddać to co mają najcenniejsze, jak było w przypadku Abrahama.

Podczas powołania Mojżesza Bóg objawia swoje imię Jestem, Który Jestem, jednocześnie żąda, aby Izrael oddawał tylko Jemu cześć, bo On ma być Bogiem Jedynym. Podczas wyprowadzenia Izraelitów z Egiptu, Bóg ukazuje swoją potęgę, dokonując cudów, które mają ostatecznie zmusić faraona do wypuszczenia Narodu wybranego. To pokazuje, że Bóg jest zawsze wierny swoim obietnicom.

Jeżeli człowiek będzie wiernie wypełniał nakazy Boże, otrzyma wielkie błogosławieństwo, jak było w przypadku króla Dawida, o czym możemy przeczytać w księgach Samuela.

Jednak, Bóg jest zazdrosny, nie może człowiek mieć innych Bogów obok. Jeżeli człowiek osunie się od Boga, spotka Go kara. Król Salomon zaczął oddawać cześć innym Bogom, dlatego utracił swoje królestwo.

W swoim postępowaniu Bóg odsłania kolejny przymiot jakim jest miłosierdzie. Nie zabiera Salomonowi wszystkiego, przez wzgląd na wiernego sługą Dawida. Podobnie miłosierdzia doświadczył król Dawid, który po popełnionym grzechu prosi Boga o miłosierdzie i żałuje za swój czyn, mówi słowa lepiej jest wpaść w ręce Boga niż człowieka.

W księdze Hioba mamy pokazany kolejny przymiot Boga, który pozwala, aby na człowieka spadły różne nieszczęścia, Bóg dopuszcza stratę majątku i najbliższych osób, jednak nie pozwala zrobić krzywdy sprawiedliwemu. To jest po to, aby człowiek mógł udowodnić swoją wiarę, pokazać, że w każdej sytuacji ufa i wierzy jedynemu Bogu. Hiob zachowuje wiarę nawet kiedy nic nie miał. Pan dał, Pan wziął, nagi wyszedłem z łona matki, nagi tam wrócę. Na końcu za swoją postawę sprawiedliwy Hiob zostaje nagrodzony, otrzymuje więcej niż miał wcześniej. Po raz kolejny Bóg pokazuje, że Jego hojność jest nieograniczona.

Jezus Chrystus Syn Boży jest najdoskonalszym obrazem Boga. Wielokrotnie Bóg przemawiał do ludzi przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nasz przez swojego Syna. Kto mnie zobaczył, zobaczył i Ojca. A gdzie można zobaczyć Boga oczami wiary, jak nie w Piśmie świętym.

Czas Wielkiego Postu to najlepsza okazja, aby sięgnąć do Pisma Świętego, zacząć się modlić Słowem Bożym. Jan Paweł II również zachęcał do lektury Pisma Świętego. Pismo Święte jest jak orzeźwiająca woda i jak pożywienie, którym karmi się człowiek wierzący. Dlatego zachęcam wszystkich do jak najbliższych i najczęstszych kontaktów ze Słowem Bożym, do otwarcia się na jego działanie, na jego uzdrawiającą i stwórczą moc. Umiejętność czytania Pisma Świętego, ma podstawowe znaczenie dla każdego wierzącego.

W pierwszą niedzielę Wielkiego Postu słyszeliśmy słowa, Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi od Boga. Dzisiaj już mamy 5 niedzielę, ile razy sięgnąłem do Słowa Bożego.

Jeżeli będziemy się karmić tym co zapisane w Piśmie Świętym, to z naszego języka zniknął wszelkie wulgaryzmy, którymi ranimy nie tylko Boga, lecz bliźniego.

Pomyślmy przez moment nad grzechami języka, które dla wielu stały się chlebem powszednim, już nawet nie kontrolujemy tego co mówimy. Tak może być w przypadku słów wulgarnych, które są spoiwem łączącym pojedyncze wyrazy, aby tylko było mocniej, bardziej wulgarnie.

Zastanówmy się nad grzechem obmowy, oszczerstwa, krytyki. To są wszystko rzeczy obecne w naszym codziennym życiu. Gdzie w tym miejscu jest Bóg, jak realizujemy przykazanie miłości bliźniego, jeżeli na każdym kroku szukamy tylko wad.

Pomyślmy nad wymienianiem imion świętych, czy zachowujemy nad tym kontrolę, a przecież drugie Przykazanie Boże mówi wprost. Nie będziesz brał imienia Pana Boga na daremne. Imię Boga jest Święte, domaga się od nas szacunku. Pismo święte, opisuje różne sytuacje, w których Bóg wyraźnie zabrania wymawiać Jego Imienia. Zanim przystąpimy do spowiedzi Wielkopostnej, zróbmy sobie dokładny rachunek z naszych grzechów języka.

Oprócz karmienia się Słowem Bożym konieczne jest karmienie się Ciałem Jezusa. Kościół to miejsce, gdzie mogę przyjmować Jezusa w czasie uczestnictwa w nabożeństwach. Szczególnie nabożeństwa Pasyjne pokazują jak Bóg się dla mnie poświęca, nie oczekując w zamian nic. Każde nabożeństwo jest związane z Pismem świętym, że słowem Bożym. Biblia jest podstawą do wszystkiego. Jeżeli będę się karmił Słowem Bożym, to będą miał chęć dalszego słuchania i a jednocześnie będę miał tęsknotą, za Komunią świętą, czyli złączeniem się z Jezusem.

Święty Jakub napisał słowa. Wiara bez uczynków jest martwa. Bez stanięcia w prawdzie przez Bogiem i sobą samym, nie można dokonać autentycznego nawrócenia. Zanim nastąpi nawrócenia trzeba dosięgnąć dna, upaść i wtedy usłyszeć słowa Jezusa, Który mówi, Nikt cię nie potępił? I Ja cię nie potępiam, idź i nie grzesz więcej.

Ks. Janusz Liszka, PMK Mannheim