Kazanie Niedziela Zmartwychwstania Mannheim 2022
Wiara w Zmartwychwstanie
Niedzielny poranek, trzy dni po Święcie Paschy. Niby taki jak zawsze, bo słońce wstało jak co dzień i ludzie wokół domostw i gospodarstw krzątali się jak zawsze. Niby wszystko tak samo, a jednocześnie tak inaczej. Tego poranka stało się coś, co odmieniło losy świata, choć świat o tym nie wiedział. Tego poranka wydarzyło się coś, co wpłynęło na losy każdego człowieka, choć ludzie o tym nie wiedzieli. Tego dnia życie zwyciężyło, tego poranka życie pokonało śmierć i cały smutek, który śmierć niesie.
Dla Marii Magdaleny miał to być zwykły poranek. Udała się do grobu, ponieważ chciała namaścić ciało Pana, które zostało pochowane pośpiesznie w Wielki Piątek. Jakie musiało być jej zdziwienie, kiedy widzi kamień od grobu osłonięty a w środku brakuje ciała jej Pana. Co mogła wtedy myśleć? Tego nie wiemy. Wiemy jednak, że udała się do tych, którzy byli najbliżej Pana do dwóch uczniów, których Jezus miłował: Piotra i Jana. Apostołowie bez zastanowienie biegną do grobu, ponieważ chcą się na własne oczy przekonać co się rzeczywiście stało. Po przybyciu do grobu w Apostołach na pierwsze miejsce wychodzi wiara w Zmartwychwstanie, pojawia się wiara, która prowadzi do spotkania z Jezusem Zmartwychwstałym.
Czytaj więcej...
Wigilia Paschalna 2022
Łk 24,1-12
Spotkanie ze Zmartwychwstałym
Cisza Wielkiej Soboty…
Cisza utraconych nadziei i niezrealizowanych planów…
Cisza wielkiego rozczarowania…
Jakże dobrze pasują do tej ciszy słowa wypowiedziane - co prawda dopiero dzień później - przez uczniów uciekających do Emaus.
A myśmy się spodziewali….
Cisza Wielkiej Soboty…
Ta cisza to też ból, bo Nauczyciel został w okrutny sposób zabity, a oni zostali, jak owce niemające pasterza…
I może jeszcze strach… Bo jeżeli Go zabili, to może i ich prześladować będą…
Cisza Wielkiej Soboty…
Czytaj więcej...
Kazanie na Wielki Piątek Mannheim 2022
Wykonało się
Wykonało się! To były ostatnie słowa wypowiedziane na krzyżu. Wielki Piątek, dzień zadumy, wyciszenia oczekiwania. Po Wielkim Czwartku, kiedy uczestniczyliśmy w ustanowieniu sakramentów Eucharystii i kapłaństwa, nastąpiło niepewne oczekiwanie, co będzie dalej, co stanie się z Jezusem. Apostołowie, którzy ochotnie towarzyszyli Jezusowi podczas Jego działalności publicznej, w momencie pojmania uciekają, strach był silniejszy. Podobnie św. Piotr, który obiecywał, że nie opuści Jezusa do końca, zapiera się Go publicznie. Pozostają tylko nieliczni. Jest Matka Boża, która towarzyszy synowi w drodze na Golgotę, a następnie widzi mękę i śmierć syna. Łono, które go wydało na świat, składa ciało do grobu. Pozostaje krzyż, na którym zawisło zbawienie Świata.
Czytaj więcej...
