Góra Tabor
W drugą niedzielę Wielkiego Postu zaproszeni jesteśmy, aby razem z Jezusem wyjść na Górę Tabor, bo tam ma dokonać się wydarzenie przemienienia. Jezus chce odsłonić przed nami prawdę o sobie, kim On jest. Ważne jest, abyśmy chcieli Słowa Jezusa przyjąć i zaufać Jego słowom. Jednak zanim zobaczymy przemienienie Jezusa, trzeba nam wspiąć się na górę, a to wymaga od nas podjęcia konkretnego trudu i wysiłku. W czasie wspinania, możemy poznać siebie samych, możemy odkryć, że nasza kondycja fizyczna nie jest najlepsza, co sprawia, że zdobycie szczytu będzie wymagało więcej trudu i poświęcenia, niż zakładaliśmy na początku. Wielki Post to czas wspinaczki, czas, w którym szczególnie możemy zmagać się z naszymi słabościami. Jednak, nie możemy zapominać, że nie jesteśmy sami. Na Górę Tabor idziemy razem z Jezusem, Który podobnie jak my, pokonuje tą samą drogę i mierzy się z podobnymi warunkami. Dlatego konieczna jest wiara i zaufanie, że razem, wspólnie możemy z pomocą innych pokonać trudności i dotrzeć na szczyt. Zdobycie góry może napełnić nas radością, tak ja św. Piotra, który mówi do Jezusa, że dobrze Mu być na górze, chce pozostać dłużej, dlatego proponuje zbudować namioty, aby pozostać na noc. To pokazuje nam, że nasz wysiłek nie jest daremny, po trudnie nadchodzi odprężenie i radość.
