3 niedziela Wielkiego Postu B (2021)

Wj 20,1-3.7-8.12-17; Ps 19; 1 Kor 1,22-25; J 2,13-25

20210304 210311

Głosimy Chrystusa ukrzyżowanego

(…) głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan. (1 Kor 1,23)

Każdy człowiek chce osiągnąć w życiu sukces. Pewnie, że różnie bywa on rozumiany i ludzie stawiają sobie rozmaite cele, których osiągnięcie – jak myślą – może ich uczynić szczęśliwymi. Każdy jednak chce coś zdobyć, coś posiadać; każdy chce, by inni go szanowali, cenili…

Tak jest teraz; tak było i wcześniej…

Jako tych, którzy sukces osiągnęli, przedstawia się najczęściej ludzi zamożnych, którzy posiadają wielki majątek.

Albo takich, którym udało się dokonać czegoś niezwykłego.

Najczęściej miarami ludzkiego sukcesu bywają więc: pieniądz, sława, ogólne uznanie.

Nasze czasy nie różnią się pod tym względem zbytnio od tych sprzed dwóch tysięcy lat.

Dlatego nie ma się co dziwić, że nauka o ukrzyżowanym Chrystusie napotykała na opór. Krzyż w żaden sposób nie kojarzył się przecież z sukcesem. To był jeden z najokrutniejszych sposobów zadawania śmierci. Pokrwawiony skazaniec nie był w niczym podobny do greckiego herosa. Był więc dla Greków głupcem.

Ukrzyżowany Chrystus - Mesjasz, który cierpi i umiera - nie mieścił się w powszechnych wyobrażeniach o Mesjaszu; był dla Żydów tylko zgorszeniem.

(…) głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan. (1 Kor 1,23)

Na dodatek ukrzyżowany Chrystus stawia jeszcze wymagania. Wcale nie jest tylko dobry i łagodny. Potrafi też przygotować sobie bicz ze sznurków i wyrzucić handlujących ze świątyni. (Por. J 2,12-17)

Chrystus przypomina też o ważności dziesięciu przykazań. Więcej nawet. Dopiero On nadaje Bożym Przykazaniom pełną treść, gdy wskazuje, że nie tylko zewnętrzne uczynki się liczą; że przede wszystkim ważne jest ludzkie serce. To ono jest źródłem dobra i zła w człowieku.       

(…) głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan. (1 Kor 1,23)

Stawiający wymagania Chrystus, skazany na okrutną śmierć i ukrzyżowany, nie jawił się jako przykład sukcesu. Raczej można by mówić o klęsce.

Można by, gdyby śmierć na krzyżu była ostatecznym końcem Jego życia; Jego misji.

Jest jeszcze jednak prawda Chrystusowego Zmartwychwstania.

W jej świetle nauka Chrystusa, stawiane przez Niego wymagania, w końcu Jego Męka i Śmierć na Krzyżu, nabierają nowego znaczenia. To już nie są słowa i czyny Człowieka, który przegrał i konał w okrutnych mękach. To Słowa i Czyny naszego Zbawiciela, Który cierpiał i umierał dla nas i dla naszego zbawienia; Który dla nas i dla naszego zbawienia Zmartwychwstał. Ukrzyżowany Chrystus jest mocą i mądrością Bożą. (Por. 1 Kor 1,24)

(…) głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan, dla tych zaś, którzy są powołani (…) mocą i mądrością Bożą. (1 Kor 1,23-24)

I tak jest już od dwóch tysięcy lat. Kościół nieustannie głosi Chrystusa; stara się głosić Chrystusa...

A głosić całą prawdę o Chrystusie, znaczy również przypominać scenę z dzisiejszej Ewangelii, gdy Chrystus sporządza bicze i wypędza handlujących ze świątyni.

Głosić całą prawdę o Chrystusie, to też przypominać Jego wezwania do jednoznacznego opowiedzenia się za Bogiem i później konsekwencji w podążaniu za Nim.

Głosić całą prawdę o Chrystusie, to przypominać przykazania Dekalogu. Tak, jak Jezus, gdy - na pytanie o drogę do życia wiecznego - odpowiedział: „Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, czcij ojca i matkę.” (Mk 10,19)

Głosić całą prawdę o Chrystusie, to przypominać, że pierwsze i najważniejsze przykazanie brzmi: „Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą.” (Por. Mk 12,30) A zaraz za nim idzie drugie: „Będziesz miłował swego bliźniego, jak siebie samego.” (Por. Mk 12,31)

Głosić całą prawdę o Chrystusie, to nie przemilczać Jego wezwania, do zaparcia się siebie i wzięcia swojego krzyża; na każdy dzień. (Por. Mk 8,34-38)

Głosić Chrystusa, to głosić Krzyż. Głosić Jego Mękę i Śmierć.

Głosić Chrystusa, to w końcu – i nie na ostatnim miejscu – głosić Zmartwychwstanie. Głoszenie Chrystusa rozpoczęło się przecież od radosnej nowiny o Jego Zmartwychwstaniu.

Kościół od dwóch tysięcy lat stara się głosić Chrystusa. Czasem czyni to nieudolnie; czasem wybierane sposoby głoszenia nie są najlepsze. Czasem członkowie Kościoła zawodzą; my zawodzimy…

Ale Kościół zawsze w końcu do Chrystusa powraca. Inaczej przestałby być Kościołem. Chrystusowym Kościołem.

(…) głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan, dla tych zaś, którzy są powołani (…) mocą i mądrością Bożą. (1 Kor 1,23-24)

Głosimy Chrystusa ukrzyżowanego... Głosimy Chrystusa i głosimy wymagania, które On stawia. I ciągle dla jednych Chrystus jest zgorszeniem, a dla innych głupstwem. Dlatego, tak wielu ludzi Odrzuca Chrystusa; odrzuca Jego naukę. Tak było, tak jest i tak będzie...

Głosimy Chrystusa ukrzyżowanego... I próbujemy żyć Jego nauką. Czasem jest to dla nas tak trudne; czasem zbyt trudne... Ale nie odrzucamy tej nauki; ale próbujemy do niej dorastać.

Głosimy Chrystusa ukrzyżowanego... Dla nas, ukrzyżowany i zmartwychwstały Chrystus jest przecież mocą i mądrością Bożą.

I niech tak będzie! Zbliżajmy się do Chrystusa. Zbliżajmy się nawet wtedy, gdy nie do końca do Jego nauki dorastamy. Może zwłaszcza wtedy. Przecież On jest Bożą mocą. A tej mocy, tak bardzo nam potrzeba. Niech Chrystus będzie mocą w naszej słabości. Niech Jego moc uczy nas Bożej mądrości. Amen.

Ks. Bogusław Banach, PMK Mannheim

witamy head„Człowieka (…) nie można do końca zrozumieć bez Chrystusa. A raczej człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć ani kim jest, ani czym jest jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie''
Jan Paweł II, Warszawa 1979

Serdecznie witamy na stronie internetowej Polskiej Misji Katolickiej w Mannheim! Wszystkim odwiedzającym tę stronę życzymy Bożego błogosławieństwa.

Nabożeństwa w Mannheim

Wszystkie Msze święte i nabożeństwa w St. Matthäus-Spitalkirche (68159 Mannheim, E6,2)
Msza święta w języku polskim
Sobota  godz. 18:30
Niedziela  godz. 9:30
  godz. 11:30
Środa  godz. 18:30
Piątek  godz. 18:30
Pierwszy czwartek m-ca  godz. 18:30
   
Adoracja Eucharystyczna
Pierwszy czwartek m-ca godz. 19:00 - 19.30
Pierwszy piątek m-ca  godz. 17.00 - 18.30
Pierwsza sobota m-ca  godz. 19.30 - 21.00
Ostatnia sobota m-ca godz. 17.30 - 18.30
   
Okazja do spowiedzi świętej
Środa, piątek, sobota godz. 18.00
Pierwszy czwartek m-ca godz. 18:00
Pierwszy piątek m-ca godz. 17:00
Pierwsza i ostatnia sobota m-ca godz. 17.30

Kontakt z biurem misji