Kazanie Wszystkich Świętych Mannheim 2024.

Recepta na świętość
Każdego roku w Kościele Ojciec święty włącza do grona świętych i błogosławionych kolejne osoby, które od tego momentu są czczone w Kościele przez umieszczenie w kalendarzu liturgicznym. Być może u nie jednego pojawia się pytanie, co ja sam musiałbym zrobić, aby zostać świętym, gdzie znaleźć autentyczną receptę i przepis na osiągnięcie świętości.
Serfując po Internecie możemy znaleźć różne porady, wskazówki, które mają doprowadzić człowieka do bycia szczęśliwym, ale czy ktoś znalazł receptę na świętość?
Odpowiedź na to pytanie daje mam dzisiejsza liturgia, która wskazuję Świętość jako cel naszego życia. Jednak zdajemy sobie sprawę, że same chęci, aby zostać świętym nie wystarczą, dlatego konieczne jest przyjęcie konkretnej postawy, która pozwoli nad do świętości się zbliżyć.
Jezus w Ewangelii wskazuje mam co jest środkiem pomocnym do osiągnięcia świętości. Słuchając błogosławieństw łatwo możemy zauważyć, że nie wskazują one na to co piękne i przyjemne, wręcz przeciwnie na trudności, cierpienie.
Jeżeli uważnie obserwujemy otaczający nas świat, to łatwo zobaczyć, że współczesne myślenie jest całkowicie odmienne niż ewangeliczne błogosławieństwa. Ale można na pod stawie tych słów wywnioskować również, kto błogosławiony nie jest.
Czytaj więcej...
30 Niedziela Zwykła B (2024)

Jr 31,7-9; Ps 126; Hbr 5,1-6 Mk 10,46-52
Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!
„Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!” (Mk 10,47)
Boję się przechodzącego Boga; boję się że przejdzie obok, a ja Go nie zauważę; boję się, że przejdzie obok, a ja się z Nim nie spotkam…
Boję się, więc wołam:
„Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!” (Mk 10,47)
Wołam, nawet, gdyby mnie próbowano uciszyć; wołam choć to wołanie narusza niektórym ich „nieświęty” spokój.
„Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!” (Mk 10,47)
Ulituj się, gdy ciągle jeszcze za mało mam miłości; gdy za mało dobra czynię; gdy za bardzo jestem zapatrzony w siebie…
Ulituj się, gdy życie się pogmatwało i tak trudno znaleźć dobre rozwiązanie…
Ulituj się, gdy grzech wziął górę i bardzo mi ciąży…
Ulituj się, gdy przychodzi cierpienie, a ja nie jestem na nie gotowy; i czy kiedykolwiek będę?...
Ulituj się, gdy cierpi ktoś bliski, a ja nie wiem, jak mu pomóc… I czy w ogóle pomóc można?…
„Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!” (Mk 10,47)
Ile jeszcze treści można zawrzeć w tym jednym zdaniu...
Każdy z nas mógłby wypełnić je swoim życiem; cierpieniem…, troską…, smutkiem…, niepewnością…, tęsknotą…, strachem…, przemijaniem…; tym co najgłębiej w sercu...
Bo to wołanie ma płynąć z głębi serca…
Czytaj więcej...
Kazanie 28 niedziela zwykła rok B Mannheim.

Lekarstwo na pustkę
Może nie jeden z nas doświadczył w życiu pustki, mimo że pozornie nic nie powinno na nią wskazywać. Jeżeli życie rodzinne układało się pomyślnie, jest tworzone dobre i zgodne małżeństwo lub realizujemy się jako wdowa lub wdowiec, bo dzieci już na swoim i wreszcie jest czas tylko dla siebie. W życiu zawodowym odnosimy sukcesy, praca sprawia nam przyjemność, dodatkowo dobra, wysoka i pewna pensja sprawia, że można realizować powzięte wcześniej decyzje.
Ale może ktoś znalazł się w przeciwnej sytuacji. Pustka, bo niezrozumienie ze strony najbliższych, niepewność co do jutra, ponieważ pracodawca nie do końca uczciwy, a na horyzoncie pojawiają się kolejne wydatki. W takiej sytuacji łatwiej doświadczyć i odczuwać pustkę. I pytania o sens życia pojawiają się częściej. Co wtedy zrobić, gdzie szukać pomocy, bo po ludzku nie da się wszystkiego rozwiązać.
Dzisiejsza liturgia słowa chce nam ukazać co powinno być naszym ostatecznym celem i sensem życia.
Czytaj więcej...