A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie jedynego, prawdziwego Boga (...)
„A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie jedynego, prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.” (J 17, 3).
Odchodzisz...
Może już to czujesz, bo skronie Ci siwieją, czasami braknie oddechu, serce zakołacze. I wtedy już wiesz; nawet mówisz: „starzeję się”. I jakiś smutek słychać w Twoim głosie…
Odchodzisz...
Może o tym nie myślisz, bo jeszcze jesteś zbyt młody; ale czasem czujesz - całym sobą czujesz – przemijanie. A wtedy już wiesz, że chwili nie zatrzymasz, że przesypie się przez palce jak piasek. I wiesz, że odchodzisz.